بارهنگ سرنیزه ای

بارهنگ سرنیزه ای علف هرز  در خاستگاه با موطن خود می باشد اما به دلیل خواص دارویی در ایران پرورش داده می شود. 

نام علمی پذیرفته شده: Plantago lanceolata

نام انگلیسی:  Ribwort Plantain, Narrowleaf plantain

نام فارسی: بارهنگ برگ باریک، بارهنگ سرنیزه ای

نوع: -

خاستگاه:   اروپا و آسیا

طول عمر: چند ساله 

سنبله های بارهنگ سرنیزه ای - تیر 1400

سنبله های بارهنگ سرنیزه ای- تیر 1400

برگ های بارهنگ سرنیزه ای- تیر 1400

نور:  آفتاب کامل 

حداقل دمای قابل تحمل:   منفی 10 تا  15 درجه سانتیگراد 

خاک: در خاک با حاصلخیزی متوسط با زه کشی مناسبی رشد می کند اما در خاکهای فقیر نیز رشد می کند

آبیاری:  متوسط (بعد از خشک شدن سطح خاک)

هرس: -

تکثیر:  بذر 

بوته های بارهنگ سرنیزه ای- تیر 1400

 

خواص :(بدون نظر متخصص استفاده و مصرف نشود): برگهای جوان و بذرها به صورت خام یا پخته مصرف خوراکی دارند. خواصی نظیر بندآورنده خونریزی و بهبود زخم،ضدباکتری، خلط آور، قایض، مدر، درمان بواسیر، زخم معده، ریشه مناسب برای گزش مار زنگی، دانه ها خاصیت ملین و رفع کرم های انگلی دارد. 

منابع:

https://pfaf.org/user/plant.aspx?LatinName=Plantago+lanceolata

https://plants.ces.ncsu.edu/plants/plantago-lanceolata/