پونه آسیایی (نعنا کوهی)

نعنا آسیایی یک علف هرز  در خاستگاه با موطن خود می باشد اما به دلیل خواص دارویی در ایران پرورش داده می شود.

نام علمی پذیرفته شده: Mentha longifolia var. asiatica

نام علمی مترادف: Mentha asiatica

نام انگلیسی: Asian mint

نام فارسی: پونه آسیایی ،نعنا کوهی

نوع: -

خاستگاه:   آسیا

طول عمر: چند ساله علفی

 سنبله های پونه آسیایی- تیر 1400

گل های سنبله ای پونه آسیایی- تیر 1400

آرایش برگ های پونه آسیایی- تیر 1400

برگ های سبز خاکستری پونه آسیایی- تیر 1400

نور: نیم سایه تا آفتاب کامل 

حداقل دمای قابل تحمل:   -

خاک: در انواع خاک ها رشد می کند اما خاک های اسیدی را ترجیح می دهد

آبیاری:  متوسط (بعد از خشک شدن سطح خاک)

هرس: -

تکثیر:  بذر و تقسیم ریشه 

گیاه پونه آسیایی- تیر 1400

خواص :(بدون نظر متخصص استفاده و مصرف نشود): به دلیل خاصیت ضد عفونی کنندگی و اثر مفید آن در هضم غذا ، ارزش زیادی دارد. مانند سایر اعضای جنس ، بهتر است توسط خانم های باردار استفاده نشود زیرا دوزهای زیاد باعث سقط جنین می شود. از چای تهیه شده از برگ اکثر گونه های نعناع به طور سنتی در درمان تب ، سردرد ، اختلالات گوارشی و بیماری های مختلف جزیی استفاده می شود.  اسانس برگها ضد عفونی کننده است ، اگرچه در دوزهای زیاد سمی است

منابع:

https://en.wikipedia.org/wiki/Mentha_longifolia_var._asiatica

https://pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Mentha+asiatica