خواجه باشی

خواجه باشی یک علف هرز در خاستگاه با موطن خود می باشد اما به دلیل خواص دارویی در ایران پرورش داده می شود. البته در صورت مناسب بودن شرایط ممکن است به  علف هرز مهاجم تیدیل شود.

نام علمی پذیرفته شده: Dipsacus fullonum

نام انگلیسی:  common teasel ,Adam's flannel

نام فارسی: خواجه باشی

نوع: -

خاستگاه:   اروپا و غرب آسیا

طول عمر: دو ساله یا چند ساله

گل آذین فشرده یا کمپکت خشک شده استوانه ای شکل با انتهای خارمانند خواجه باشی- تیر 1400

گل آذین فشرده سبز استوانه ای شکل با انتهای خارمانند خواجه باشی- تیر 1400

گل آذین با گلهای ریز خواجه باشی- تیر 1400

گل آذین سبز و برگ های خواجه باشی- تیر 1400

برگ های خواجه باشی- تیر 1400

نور: نیم سایه تا آفتاب کامل 

حداقل دمای قابل تحمل:   منفی 15 درجه سانتیگراد 

خاک: خاکی با خاصلخیزی متوسط و زه کشی مناسب 

آبیاری:  متوسط (بعد از خشک شدن سطح خاک)

هرس: نیاز ندارد

تکثیر:  بذر

نمای گیاهان خواجه باشی- تیر 1400

 

خواص :(بدون نظر متخصص استفاده و مصرف نشود): در طب سنتی در درمان زگیل، فیستول (مجاری عفونی تشکیل شده در بافتهای بدن)، زخمهای سرطانی کاربرد دارد. ریشه ها خاصیت ادرار آور، اشتهاآور و معرق و درمان زردی دارند.

منابع:

https://www.rhs.org.uk/Plants/5959/Dipsacus-fullonum/Details

https://pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Dipsacus+fullonum

http://www.missouribotanicalgarden.org/PlantFinder/PlantFinderDetails.aspx?taxonid=279868