آویشن معمولی

خواجه باشی یک علف هرز در خاستگاه با موطن خود می باشد اما به دلیل خواص دارویی در ایران پرورش داده می شود.

نام علمی پذیرفته شده: Thymus vulgaris

vulgaris به معنی معمولی است.

نام انگلیسی: common thyme, German thyme, garden thyme, thyme

نام فارسی: آویشن معمولی، آویشن

نوع: -

خاستگاه:  جنوب اروپا

طول عمر: چند ساله  علفی

 گل آویشن معمولی- تیر 1400

برگ های آویشن معمولی- تیر 1400

ساقه های قائم آویشن معمولی- تیر 1400

نور: آفتاب کامل 

حداقل دمای قابل تحمل:   منفی 10 تا 15 درجه سانتیگراد

خاک:  خاک های سبک و شنی و صخره ای را که زه کشی مناسبی دارند ترجیح می دهد.

آبیاری:  متوسط (بعد از خشک شدن سطح خاک)- بعد از سازگاری با محیط به خشکی مقاوم می شود

هرس: هرس گیاه با هدف جلوگیری از چوبی شدن ساقه ها و تحریک رشد ساقه های جدید انجام می گیرد.  

تکثیر: بذر و تقسیم  بوته و قلمه ساقه ریشه دار.

 نمای بوته های آویشن معمولی- تیر 1400

خواص :(بدون نظر متخصص استفاده و مصرف نشود): برگ و گل ها به صورت سالاد یا غذا مصرف می شود. به طور خاص ، آویشن برای خواص ضد عفونی کننده و آنتی اکسیدانی خود ارزش قائل است ، این ماده مقوی عالی است و در معالجه بیماری های تنفسی و انواع بیماری های دیگر استفاده می شود. گل ها ضد عفونی کننده قوی ، ضد اسپاسم ، تسکین دهنده ، خوشبو کننده ،  خلط آور ، آرام بخش و مقوی است. از این گیاه به طور داخلی در معالجه سرفه های خشک ، سیاه سرفه ، برونشیت ، آسم ، حنجره ، سوء هاضمه ، ورم معده و اسهال و شب ادراری در کودکان استفاده می شود.این گیاه را نباید برای زنان باردار تجویز کرد.

منابع:

https://www.rhs.org.uk/Plants/18213/Thymus-vulgaris/Details

https://pfaf.org/user/plant.aspx?LatinName=Thymus+vulgaris

https://www.missouribotanicalgarden.org/PlantFinder/PlantFinderDetails.aspx?kempercode=f970