کمپوست

کمپوست (Compost ) چیست؟

کمپوست را می توان پوسیده شده یا پوسش ترجمه کرد و در تعریف، به مواد آلی گفته می شود که تجزیه شده و مواد مغذی آنها برای گیاهان قابل استفاده و جذب می باشد. کمپوست را می توان با خاک گلدان یا خاک باغچه مخلوط کرد. 

 

کمپوست چه مزایایی دارد؟

اولین مزیت کمپوست این است که موادی که تجدیدپذیر و قابل بازیافت هستند را مجدد به چرخه طبیعت بر می گرداند و از تیدیل شدن آنها به زباله و دفن شدن در زمین جلوگیری می نماید.

کمپوست حاوی مواد آلی است که هر کدام باعث بهبود کیفیت خاک به صورت های زیر می شوند:

- تامین باکتری ها ، قارچ ها ، سایر میکروارگانیسم ها و کرم ها به همراه مواد مغذی ، انرژی و زیستگاهی که باعث می شود این موجودات  پسماندهای آلی را تجزیه نمایند و متعاقب آن مواد شیمیایی آزاد می شود که می توانند بیماری های خاص گیاهان را کنترل کنند.

- تامین هوموس خاک، که مواد آلی است کاملاً تجزیه شده و به خاک در حفظ مواد مغذی کمک می کند.

- بهبود هوادهی در خاک های رسی که به ریشه گیاهان کمک می کند تا به خاک نفوذ کرده و باعث سهولت عبور آب و زه کشی خاک شود.

- بهبود ظرفیت نگهداری آب در خاکهای شنی که به ریشه ها کمک می کند تا آب مورد نیاز را جذب کنند.

چه جیزهایی را می توان به عنوان کمپوست استفاده کرد؟

الف- مواد سبز ، دربرگیرنده موادی هستند که مرطوب بوده یا ضایعات گیاهی در حال رشد بوده و اغلب به رنگ سبز می باشند (اما نه همیشه). این مواد دارای مواد مغذی برای خاک بوده و غنی از ازت می باشند.  از این گونه مواد می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

برگ های تازه ،شاخ و برگ هرس شده گیاهان و علف های هرز

پسماند چمن های کوتاه شده

پوست میوه و سبزیجات و سایر مواد زائد میوه ای

کود دامی

ضایعات قهوه  خرد شده و کیسه های چای

ب- مواد قهوه ای ، بخش های خشک و چوبی شده گیاهی بوده و سبب حجیم شدن و بهبود جریان هوا در کمپوست می شود. این مواد غنی از کربن می باشند. نظیر:

علفهای هرز مرده و برگهای خشک

برس بریده شده

خاکستر چوب

پوست تخم مرغ

خاک اره

تراشه های چوب

پوشال

چه چیزهایی را نباید در مواد کمپوست استفاده کرد؟

گوشت

استخوان ها

پنیر ، سس سالاد ، روغن ها و سایر چربی ها. آنها می توانند باعث ایحاد انواع بو و جذب حیوانات شوند

مواد گیاهی با علائم قابل مشاهده بیماری یا آلودگی حشرات

علف های هرز که می توانند از پسماند ریشه یا ساقه خود به راحتی رشد کنند

فضولات انسانی و حیوانات خانگی

کود تازه دامی

اهمیت نسبت کربن به ازت  در کمپوست و اهمیت مخلوط کردن مواد قهوه ای و سبز چیست؟

نسبت کربن به ازت یا  C / N به مقدار کربن (C) و نیتروژن یا ازت (N) در موادی گفته می شود که  برای کمپوست شدن انباشته شده اند . نسبت C / N ترجیحی 25 تا 30 قسمت کربن به 1 قسمت نیتروژن است. در بالا، موادی که به عنوان  مواد قهوه ای دسته بندی شده اند( مانند کاه)، حاوی کربن بیشتری نسبت به نیتروژن هستند و نسبت C / N بالاتری در مقایسه با مواد "سبز" مانند علف های سبز تازه دارند.

 یک کپه از کمپوست که دارای نسبت C / N کمتری است( با داشتن مواد سبز بیشتر) سریعتر تجزیه می شود ، با این حال ، بسیاری از ازت موجود در مواد توسط تجزیه کننده ها  استفاده می شود تا صرف تولید انرژی  شود که به معنای تلف شدن ازت موجود در کمپوست است لذا نیاز است تا دوباره به مواد ازت افزوده شود. اگر مواد قهوه ای زیادی به کپه اضافه شده است فرآیند تجزیه به کندی صورت می گیرد لذا برای رفع این مشکل باید به ازای هر 750 لیتر کمپوست حدود 450 گرم اوره اضافه شود. یا اینکه از سایر مواد سبز در کپه استفاده شود.

مراحل آماده سازی و تهیه کمپوست چگونه است؟

مکانی را که قرار است کپه کمپوست را در آنجا قرار دهید را تعیین نمایید. اطمینان حاصل کنید که از همه طرف به مواد قابل دسترسی است تا زیر و رو کردن مواد آسان باشد.

 همچنین ، نزدیک بودن به آب را مدنظر نظر داشته باشید. کپه باید در برابر باد شدید و آفتاب مداوم که ممکن است توده را خشک نماید در امان باشد. 

تمام موادی که به توده کمپوست اضافه می شود باید خرد شود. در صورت کوچکتر شدن قطعات ، میکروارگانیسم ها سریعتر کار کرده و مواد را سریعتر تجزیه می کنند. اگر برگها و علف های هرس شده مرطوب هستند ، اجازه دهید خشک شوند تا هنگام افزودن به توده ، به هم نچسبیده باشند و قطعات بزرگ درست نکرده باشند.

حجم توده کمپوست باید بین 0.09  تا 0.15 متر مکعب باشد (طول و عرض و ارتفاع حدود 45 سانتیمتر  باشند) تا به دمای 60 تا 70 درجه سانتیگراد برسد. در این دما سطح توده گرم خواهد شد. وقتی که میکروارگانیسم ها مواد آلی را تجزیه می کنند ، گرما تولید می کنند که این موضوع سبب  گرم شدن توده می شود. توده ای که کوچک است قادر به حفظ این دما در اواخر ماه های پاییز و اوایل زمستان نخواهد بود. در توده بزرگتر نیز حرکت هوا به مرکز توده محدود خواهد شد. 

توده باید مانند پارچه ای مرطوب، مرطوب باشد. اگر توده خیلی مرطوب باشد ، ممکن است اکسیژن کافی برای تجزیه کننده ها و فرآیند تخمیر وجود نداشته باشد. تجزیه بدون اکسیژن نیز می تواند رخ دهد اما ترکیباتی تولید می شود که برای برخی گیاهان سمی هستند. باغبانان باید در فصل هایی که باران بیش از حد است به تودخ کمپوست خود توجه نمایند. رطوبت اضافه شده می تواند تعادل اکسیژن / رطوبت را مختل کند. برای جلوگیری از شرایط مرطوب ، از یک پتوی کمپوست ( compost blanket) استفاده شود تا هم جلوی ورود رطوبت اضافی را بگیرد و هم مانع ورود و خروج هوا نشود لذا استفاده از پلاستیک که ممکن است جریان هوا را محدود کند مناسب نیست.

مواد کمپوست باید به ترتیب زیر به توده اضافه شوند

لایه ای 15 سانتیمتری از مواد قهوه ای

لایه 5 سانتیمتری از مواد سبز

لایه ای 5 سانتیمتری از خاک ، که حاوی تجزیه کننده ها است و از ایجاد بو جلوگیری می کند.

باغداران می توانند مواد سبز و قهوه ای را در کیسه ها و ظروف جمع کنند.

بعد ازتهیه و  انباشتن مواد در یک مکان، در مدت کمپوست شدن چه کارهایی باید انجام داد؟

به طور متناوب باید بررسی کرد که آیا توده مواد بیش از حد مرطوب یا خشک است. به سادگی و با دست خودمواد را لمس کنید و با فشار دادن مواد در چندین عمق ، میزان رطوبت را آزمایش کنید. اگر توده در حال خشک شدن است ، آب اضافه کرده و توده را زیر و رو کنید. در یک توده کمپوست معمولی تقریباً سه تا چهار ماه طول می کشد تا مواد تجزیه شوند. زیر و رو کردن توده در طی سه تا چهار هفته ابتدایی و یک یا دو بار هم در باقیمانده دوره ضروری است. زیر و رو کردن سبب می شود تا :

- مخلوط کردن مواد تجزیه نشده در قسمت خارجی توده با موادی که در قسمت مرکزی قرار دارند تا میکروارگانیسم ها بتوانند آنها را تجزیه کنند.

- ایجاد فضاهای هوایی و اکسیژن رسانی به میکروارگانیسم ها.

- از بین بردن هرگونه بوی نامطبوع در صورت خشک شدن بیش از حد توده یا خیس بودن  بیش از حد.

چه زمانی فرآیند کمپوست شدن به اتمام می رسد و کمپوست آماده استفاده است؟

توده کمپوستی که به خوبی مخلوط شده و از نظر رطوبت و هوادهی در طی فرآیند سه تا چهار ماهه کنترل شده است و مرکز آن دیگر گرم نیست و همچین رنگ ظاهری آن قهوه ای تیره بوده و هنگام فشار دادن مواد خرد می شود. چنین کمپوستی آماده استفاده است.

موارد استفاده از کمپوست چیست؟

قبل از افزودن کمپوست به خاک باغ ، pH خاک ، تعادل مواد مغذی و محتوای مواد آلی خاک را همانند زمانی که قبل از افزودن کود یا مواد شیمیایی اصلاح ;کننده انجام می دهید باید تعیین شود .

برای افزودن کمپوست به خاکهای باغچه یا محلی که قرار است چمن کاشته شود باید یک لایه از کمپوست به ضخامت 3 تا 5 سانتیمتر را با 15 تا 20 سانتمیمتر خاک سطحی مخلوط کرد. کمپوست را می توان به عنوان جایگزینی برای پیت ماس ​​به خاک گلدان یا خاک مخصوص کاشت بذر اضافه کرد. اگر از کمپوست در مخلوط جوانه زنی استفاده می شود ، باید اجازه داده شود برای یک یا دو ماه اضافی بماند تا میکروارگانیسم هایی که می توانند به طور بالقوه به ریشه گیاهچه حمله کنند ، ازتوده خارج شده و یا از بین بروند. در این حالت باید کمپوست غربال شود تا تکه های بزرگ توده جدا شوند. برخی منابع حاکی از آن است که از کمپوست می توان به عنوان مالچ و با ضخامت 3 تا 5 سانتیمتر استفاده کرد. مالچ می تواند مانع رشد علف های هرز شده و به صرفه جویی در مصرف آب کمک کند ، با این حال ، برخی اشاره کرده اند که کمپوست می تواند رشد بذر علف های هرز را تشویق کند.

منابع:

https://extension.psu.edu/home-composting-a-guide-for-home-gardeners