در کاشت بذر هر گونه گیاهی ، هدف این است که بتوان بذر را "فعال کرده" یا دوباره شرایطی را ایجاد کرد که در طبیعت، این شرایط باعث می شود بذر باز شده، ریشه و جوانه بزند. مطمئناً کار ساده ای نیست زیرا گیاهان از محیط های کاملاً متفاوت آورده می شوند و با در نظر گرفتن این حقیقت که ساکولنت ها به دلیل ماهیت خود، نیازمند شرایط محیطی مخصوص به خود و مطلوب می باشند.
مراحل کاشت بذر کاکتوس را می توان به 6 مرحله تقسیم کرد:
قسمت 1 - شرایط محیطی
به منظور جوانه زنی ، بذرها به شرایط ویژه ای از رطوبت ، دما ، هوادهی ، خاک ، مدت زمان و شدت نور و سن بلوغ نیاز است: یک لیست طولانی از پارامترهایی که باید کنترل شود. در زیر در خصوص هر یک توضیحاتی داده می شود:
- رطوبت: باید نزدیک 100٪ حفظ شود.
- دما: باید حداقل بین 18-20 درجه سانتیگراد (در شب) و حداکثر 25-26 درجه سانتیگراد (در روز) نگه داشته شود. دمای دلتای ثابت روز / شب بسیار مهم است.
- تهوبه: بهتر است که محیط محدود و محصور شده و توده های هوا درجریان نباشد.
- مدت زمان روشنایی و شدت نور: به مدت بین 13 تا 16 ساعت با شدت نور بین 8000 تا 15000 لوکس نیاز است. اگر نور طبیعی (مستقیم نباشد) استفاده می شود بهتر است ، اما به جای آن می توان از نور مصنوعی استفاده کرد.
- سن بذر: مطالعات نشان داده است که جوانه زنی بذرها به جز موارد استثنایی ،رابطه معکوسی با سن آن دارد. در نتیجه ، بذر جمع آوری شده از 5 سال پیش ، بسیار کمتر از بذر 2 سال، احتمال زنده بودن داشته و جوانه خواهد زد.
با ایجاد این شرایط ، کاشت بذر در هر زمان از سال امکان پذیر است. با این حال ، به دلیل ایتکه دیر یا زود باید گیاهان را به محیط طبیعی عادت داد لذا بهتر است که کاشت بذر درمحدوده زمانی که دانه ها در طبیعت جوانه می زنند انجام شود: اگر پراپگیتور (propagator) ، موجود باشد بین اسفند و فروردین می توان بذر را کاشت ، اگر در گلخانه قرار است کاشت بذر انجام شود تا از گرما و نور طبیعی استفاده گردد، بین ماه اردیبهشت و خرداد زمان مناسبی است.
برای اطلاعات بیشتر در خصوص شرایط کاشت بذر گونه های مختلف ساکولنت ها به لینک زیر مراجعه شود:
http://www.seedscactus.com/data/other/Table%20of%20sowing.pdf
قسمت 2 - خاک
ما در قبل گفته شد که برای تشویق جوانه زنی بذرها باید رطوبت را بسیار بالا و نزدیک به 100٪ نگه داشت. با این حال ، رطوبت بسیار بالا ، برای بروز پوسیدگی و کپک به ویژه در خاک های غنی از مواد آلی مانند هوموس و بقایای گیاهی مطلوب می باشد. با اتخاذ یک سری اقدامات می توان خطر کپک زدگی را کاهش داد. به عنوان مثال ، می توان به اصطلاح پاستوریزه کردن خاک (یا ضد عفونی) را انجام داد: می توان یک پودر ضد عفونی کننده خاص و سازگار با رشد گیاهان به خاک اضافه کرد. روش های دیگر ، سنی تر بوده اما به همان اندازه مؤثر است همانند ریختن آبی که به تازگی جوش آمده است یا اینکه خاک را در داخل فر و در دمای 70-80 درجه سانتیگراد (نه بیشتر) در حدود یک ساعت قرار داد. همچنین وسایلی را که برای کاشت استفاده می شود را باید ضد عفونی کرد نظیر گلدان ها ، سینی ها و غیره، که اینکار با هیپوکلریت سدیم (وایتکس) و سپس شستشوی کامل آنها انجام می گیرد.
ترکیب خاک
در مورد ترکیب مؤثر خاک ، گزینه ها و نظرات زیادی وجود دارد ، همگی به یک اندازه معتبر هستند. هدف نهایی این است که خاکی با خصوصیات زیر تهیه شود:
- کمی اسیدی (pH 6.5)
- نه چندان غنی از مواد مغذی
-بسیار نفوذ پذیر برای هوا و آب
- یک ساختمان و بافت ریز
برخی ممکن است ترکیب خاک کاکتوس را همراه با یک ماده دیگر همانند پرلیت ، شن ، ماسه سنگ ، سنگ گرانیت یا ورمیکولیت پیشنهاد کنند که تا حد امکان زه کشی خوبی فراهم شود. اگر هم خاک کاکتوس در دسترس نبودمی توان از خاک معمولی که برای گیاهان آپارتمانی بکار می رود استفاده کرد ، اما خاک کاکتوس را ترجیح می دهند. برخی دیگر ترکیب نسبت مساوی از پیت ماس،ماسه رودخانه درشت و ورمیکولیت را بهترین ترکیب معرفی کرده اند.
برخی اعتقاد دارند ماده آلی برای در جوانه زنی بذر تاثیری ندارد اما برای تسریع رشد مقداری ماده آلی به خاک اضافه می کنند. لذا ترکیبی که برای کاشت بذر استفاده می کنند شامل 40 درصد پومیس یا سنگ گرانیت، 30 درصد خاک کاکتوس یا خاک معمولی، 20 درصد پرلیت و 10 درصد ورمیکولیت می باشد.
قسمت 3- عملیات تحریک و بیدار کردن بذر
کارهایی را می توان برای فعال سازی و تحریک جوانه زنی بذرها انجام داد تا سبب شکسته شدن خواب بذرها شد که به طور طبیعی برای محافظت از خود انجام می دهند. فقط چند گونه از ساکولنت ها به این مرحله نیاز دارند. در این قسمت در مورد سرمادهی ، اصلاح و اسیدی شدن صحبت خواهد شد.
سرمادهی (Stratification)
در طبیعت ، دانه ها از میوه های گیاهان و در پایان تابستان تولید می شوند و به طور معمول در پاییز آنها به زمین می افتند و تا بهار بعد در آنجا مانده و کل این مدت را در سرما می گذرانند. با استفاده از این فرآیند ، قرار است شرایط زمستانی و سرمادهی برای بذر فراهم شود: می توان آنها را بعد از مرطوب کردن در دمای 1 تا 4 درجه سانتیگراد در یخچال قرار داد و قبل از کاشت ، حدود دو ماه در آنجا نگهداری کرد.
خراش دادن (Scarification)
در این روش سعی می شود دیواره بیرونی بذر را نرم شده به طوری که رطوبت راحت تر از آن عبور کند تا جوانه زنی انجام گیرد. بذرهایی با پوشش سخت به مدت دو روز در آب داغ یا سرکه قرار داده می شوند ، یا با یک سوزن ، سوهان ناخن یا کاغذ سمباده خراش داده می شوند. خراش یا برش باید در نقطهای از ناف بذر (Hilum) تا جایی که جنین یا رویان را کمی کشف شود انجام می گیرد.
اسیدی شدن (Acidification)
گاهی اوقات خواب بذر را توسط اسیدهای طبیعی می توان قطع کرد: یکی از روشهای بسیار پرکاربرد برای خنثی کردن مهار کننده های شیمیایی ، اسپری آب اسیدی شده با آب لیمو و سپس خشک شدن آن پس از چند دقیقه است.
قسمت 4- کاشت بذر
خاک را در گلدان ضدعفونی شده ریخته و بر روی آن، 5 میلیمتر ماسه شسته شده ریخته می شود.
بذرهای کوچک و بسیار کوچک (ابعاد کمتر از 1 میلی متر):
دانه ها را روی سطح ماسه قرار داده و آب اسپری شود(ترجیحا تقطیر). پوشاندن بذرها با خاک بیشتر ضروتی ندارد.
بذرهای متوسط (ابعاد بین 1 تا 3 میلی متر):
دانه ها را روی سطح ماسه قرار داده و با حدود 1 میلی متر ماسه پوشانده شود، سپس آب اسپری شود. نکته مهم این است که دانه ها با یک لایه نازک شن پوشیده شده باشند نه خاک.
بذرهای بزرگ (ابعاد بیش از 3 میلی متر) :
دانه ها را روی سطح ماسه قرار داده و آنها را به آرامی فشار داده و با یک لایه ماسه برابر با ضخامت آنها پوشانده شود، سپس آب را اسپری شود.
http://pereskiopsis.com/growing-cacti-from-seed/
https://unusualseeds.net/how-to-grow-astrophytum-from-seeds/